invocatio

o mocy najwyższa.

poprowadź palce me

by styl był nowatorski, a szyk nieskazitelny.

o piękna pani w czarnej sukni.

dodaj mi wrażliwości

bym wypełnił się do kresu wytrzymałości i ostatecznie przelał.

o niebiosa rozciągnięte nad tym padołem.

rozjaśnijcie wnętrze me

bym mógł pokazać drogę, bym chwycić mógł za dusze i prowadził je w miejsca niewyobrażalne.

o fale akustyczne, płynące przez ten świat niczym prądy strumieniowe.

docierajcie jak najdalej

by nieść przesłanie na autostrady nieczułości, by trafiać do serc ludzkich.

o neutrina podróżujące przez wszechświat cały.

nauczcie mnie przenikać przez ciało ludzkie

by żadne zakamarki pominięte nie zostały, by żadna część ciała i umysłu nie czuła się pominięta.

o chłodzie nocy, który przychodzisz z zachodem słońca.
ostudź zbyt gorące głowy, by podejmowane decyzje były choć trochę przemyślane.
daj ukojenie umęczonym komórkom, by mogły się zregenerować.
zapewnij schronienie wszystkim myślom, aby nie bały się ujawnić swojego istnienia.

o muzyko, któraś ponad wszystko.

bądź zawsze przy mnie.